Pas ikjes së shpejtë dhe të papritur nga kjo jetë e H. Nusret ef. Cenajt, hoxhës sonë të dashur dhe mikut të Kalasë dhe të Ranës së Ulqinit, por edhe shumë të tjerëve, është një sfidë e madhe të shkruash për të. Sepse të gjithë kanë ardhur në Xhaminë e Pashës, ku ai ka shërbyer si imam, për të dëgjuar zërin e tij të butë, të ëmbël dhe predikimin e tij. Në xhumanë e parë pas ndërrimit jetë, më duket se Xhamisë së Pashës i mungon figura e tij – një natyrë e qetë, e këndshme dhe e jashtëzakonshme, falë së cilës ka bërë për vete jo vetëm ne besimtarët por jam i sigurt edhe të gjithë ata që e kanë njohur. Imami ynë Nusret ef. Cenaj ka lënë pas vetes shumë kujtime të bukura në zemrat e të gjithë atyre që e kanë njohur.
Nga vetë natyra e tij, duket se kishte lindur për të kryer misionin fetar të imamit. Mësimet fetare dhe studimet e mëvonshme në Kosovë ndikuan në formimin e tij në fushën e teologjisë që shfaqej nëpër predikime përmes zërit të tij të butë dhe të ëmbël, me një buzëqeshje të rrallë dhe zemërgjerësi të pafundme. Në ceremoninë e varrimit mësova se nga familja e tij e ngushtë kanë dalë tre imamë. Ky fakt ma përforcoi edhe më tepër bindjen time që nuk është çudi pse H. ef. Nusreti ishte imam kaq i mirë pasi që rrjedh nga një familje imamësh. Po ashtu mësova se edhe i biri i tij mëson në medrese, si një trashëgimtar i kësaj familjeje me traditë fetare.
Hoxhë Nusreti ishte një figurë e rrallë dhe markante, një njeri i veçantë dhe imam i sjellshëm, gjithmonë i qeshur, me virtyte të posaçme që ia kishte dhuruar Perëndia. Në përgjithësi, ai ishte një punonjës i palodhur në të gjitha sferat e jetës. Krahas detyrës së imamit në Xhaminë e Pashës, ku ai falte rregullisht namazin pesë herë në ditë, ka kryer edhe shumë punë e detyra të tjera që i ka ngarkuar Bashkësia Islame.
Prandaj e kam të vështirë ta pranoj faktin se ai nuk do të jetë më në mesin tonë! Për ne, miqtë dhe xhematin e tij nga Kalaja dhe Rana, kjo na duket si ëndërr. Në xhumanë e parë pa të, më duket se sikur të gjithë imagjinonim se ai do të vinte dhe do të ulej në vendin e tij në mihrab. Mirëpo, duhet të pajtohemi me realitetin se ai ndërroi jetë në moshën 50-vjeçare, më 11 shkurt 2023. Ky lajm i hidhur na ka prekur të gjithëve në zemër dhe në shpirt.
Nuk dua të komentoj thënien që qëndron në thelb të fesë sonë të bukur islame se Zoti i Madh i merr më të mirët te vetja, sepse as nuk dua të hyj më thellë në çështje të fesë e sidomos të të Madhit Zot, pasi që as nuk kam dijeni e as nuk jam kompetent, por e di një gjë se H. Nusret ef. Cenaj ka pasur për të dhënë dhe për të kryer në këtë botë edhe shumë punë dhe detyrime familjare dhe shoqërore, në veçanti për besimtarët e Xhamisë së Pashës të cilët kanë pasur dhe kanë gjithmonë nevojë për predikimin dhe këshillat e tij. Prandaj edhe më duket se ai ka ikur nga kjo botë pa e kryer plotësisht misionin e tij.
Hoxha ynë jam i sigurt se do të na mungojë edhe më shumë në të ardhmen në shumë xhuma, ramazane, teravi, bajrame, mevlyde dhe mbledhje të tjera të besimtarëve. I veshur në mënyrë elegante, me ecjen e tij karakteristike dhe çallmën që e ka mbajtur gjithmonë në kokë, si simbol të një imami. Edukatën dhe thjeshtësinë e tij e keni vërejtur dhe ndier në sjelljet e tij njerëzore. Gjithmonë ju ka folur i pari, me çfarë ka treguar pikësëpari edukatën familjare, respektin e madh dhe kulturën e lindur dhe të mësuar në mjediset ku ka studiuar, por edhe gjatë shërbimit në rrugën e zhvillimit, forcimit dhe përhapjes së fesë sonë të bukur islame. Me një fjalë ishte shembull se si duhet të jetë një imam jo vetëm në kryerjen e misionit të tij fetar, por edhe në jetën e përditshme.
Me këtë shkrim homazh kushtuar këtij imami të dalluar dhe njeriut me virtyte të veçanta dua të përkujtoj lexuesin për këtë njeri të cilin e kanë dashur të gjithë. Derisa i shkruaj këto fjali, shikoj disa fotografi të tij që i kam bërë para namazit të xhumasë në Xhaminë e Pashës. Vështirë ta marrësh me mend që H. ef. Nusreti nuk do të jetë më prijës fetar në xhaminë tonë! Edhe pse e mbushur me plot besimtarë, xhumaja e parë pa hoxhë Nusretin në Xhaminë e Pashës nuk ishte e njëjtë. Jam i sigurt se jo vetëm sot, kur të gjithë ishim me mendje dhe zemër te ky njeri, por edhe për një kohë të gjatë kjo xhami pa të nuk do të jetë njësoj, sepse ai ka qenë për afër 30 vjet imami dhe prijësi ynë fetar, të them më mirë nishani i Xhamisë së Pashës.
Natyrisht, Xhamia e Pashës është aty, besimtarët, mysafirët dhe turistët do të vijnë përsëri aty, mirëpo syri i të gjithëve do të kërkojë gjithmonë figurën e tij, i cili ishte simboli i kësaj xhamie. Jam i sigurt se sikur vetëm për disa sekonda t’i hapte sytë dhe të shihte se sa ranacakë dhe kalalinj kanë ardhur për ta përcjellur në rrugën për te Krijuesi i gjithësisë dhe pastaj besoj edhe në xhenet, do të ndahej nga kjo botë shumë më i kënaqur dhe shumë më lehtë. Xhemati i cili e ka respektuar shumë është i pikëlluar dhe ndan dhimbjen e madhe me të afërmit e tij.
Nusret ef. Ceni ka lënë pas vetes shumë kujtime të bukura në zemrat e të gjithë atyre që patën fatin ta njohin.
Në arkivin tim ruaj shumë fotografi që i kam shkrepur para namazit të xhumasë në Xhaminë e Pashës. Po kështu kam edhe fotografi të H. Nusret ef. Cenajt me të afërmit e tij. Familja e tij ishte gjithmonë shembull i një familjeje të shëndoshë dhe besimtare. Prandaj ky njeri me virtyte të veçanta, si personalitet i nderuar nga të gjithë qytetarët e Ulqinit, pa dallim feje dhe kombësie, në veçanti si imam dhe si edukator, nuk guxohet të harrohet. Personalitetet siç ishte tashmë i ndjeri H. ef. Nusret Cenaj duhet të përmenden, të flitet për ta, t’i nderojmë dhe kurrë mos t’i harrojmë.
H. Nusret ef. Cenaj ishte një imam i ri, i arsimuar dhe një punëtor i palodhur. Gjithmonë do të përmendet se Xhamia e Pashës ka pasur një imam i cili me sjelljen dhe kulturën e tij, me buzëqeshjen e pashtershme ju ka afruar të besoni dhe ta përcillni predikimin e tij. Shumë besimtarë myslimanë nga Ulqini, sidomos nga Kalaja dhe Rana, fillimet e faljes së namazit, të paktën atij të xhumasë, e kanë bërë te hoxhë Nusreti në Xhaminë e Pashës. Zëri i tij i ëmbël dhe i butë, këndimi i Kur’anit dhe predikimi në gjuhën shqipe ka qenë tërheqës për shumë fillestarë. Prandaj edhe them se me punën e tij në mision të predikimit të fesë, ai pa dyshim ka lënë gjurmë të pashlyera te shumë nga ne, por edhe në përgjithësi në edukimin dhe ngritjen e fesë islame në këto treva. Pra, roli i tij si imam i Xhamisë së Pashës ka qenë tepër i madh.
Dua të përkujtoj se përpos rolit parësor si objekt fetar për kultivimin e fesë, Xhamia e Pashës me hamamin dhe kroin që ndodhen në kuadër të këtij kompleksi, në kohën e turizmit të lartë te ne ka qenë në të gjitha panoramat dhe prospektet e ofertës turistike të Ulqinit. Kjo xhami nuk i ka mbyllur kurrë dyert dhe gjithmonë ka qenë e hapur për besimtarët, por edhe për mysafirët nga vendi dhe bota.
Në këtë xhami, ku janë falur edhe të parët tanë, kanë shërbyer gjithmonë imamë të mirë. Prandaj edhe H. ef. Nusreti ka pasur përkrahje nga të gjithë ne.
Në fund, përmes këtij shkrimi përkujtimor u shpreh ngushëllimet më të thella të gjithë pjesëtarëve të familjes së tij të ngushtë, Bashkësisë Islame të Ulqinit e cila ka humbur një imam të devotshëm, si dhe xhematit të Xhamisë së Pashës. Kjo xhami edhe pa hoxhë Nusretin do të jetë e hapur dhe do t’u shërbejë besimtarëve, por pa të gjithçka do të jetë ndryshe. Mendja dhe syri ynë gjithmonë do të kërkojnë ta shohin Nusretin në veçanti në xhuma, kur ka më tepër besimtarë.
Inshallah shpirti i tij gjen prehje në xhenet. Rahmet pastë!