Sezoni i verës në Ulqin nuk ka nisur sipas pritjeve dhe parashikimit të operatorëve turistikë, punonjësve të turizimit dhe atyre që ofrojnë shërbime të ndryshme hoteliere. Ajo që mund të vërehej me sy, tashmë është konfirmuar edhe nga të dhënat e Organizatës Turistike të Ulqinit, sipas së cilës para një jave (të enjten e kaluar) në Ulqin kishte gjithsej 28 484 turistë të regjistruar, prej të cilëve 21 443 turistë në sektorin privat, 5 771 turistë në hotele dhe 1 270 turistë në pushimore dhe kampe. Nëse e krahasojmë me të njëjtën periudhë të vitit të kaluar, kjo do të thotë rreth 20 për qind më pak turistë.
Pothuajse e njëjta situatë me numrin e turistëve është edhe në qytetet e tjera bregdetare të Malit të Zi, të cilët po ashtu kanë raportuar rënie të numrit të turistëve në krahasim me vitin e kaluar, por edhe në Shqipëri, e cila pas bumit të vjetshëm turistik, sivjet po përballet me një realitet tjetër. Ndryshe qëndron puna me qendrat e njohura të turizmit në rajon, si Dubrovniku, pushteti lokal i të cilit ka bërë të ditur se më 16 korrik 2024 ka regjistruar dy milionë fjetje gjatë këtij viti, duke e arritur këtë shifër njëmbëdhjetë ditë më përpara sesa vitin e kaluar.
Në mungesë të zbatimit të një strategjie të zhvillimit të turizmit, ai vazhdon të zhvillohet në mënyrë stihike. Të gjithë e kanë gojën plot me nevojën e zhvillimit të turizmit të qëndrueshëm, por ajo që ndodh në realitet e përgënjeshtron këtë. Jemi dëshmitarë se me turizëm merret kushdo, shumë prej të cilëve të pakualifikuar, nga viti në vit rritet numri i njësive akomoduese saqë askush nuk është në gjendje të thotë numrin e saktë të tyre etj.
As temperaturat përcëlluese të korrikut nuk e kanë ndihmuar turizmin në bregdetin e Ulqinit, qytetet e tjera bregdetare në Mal të Zi dhe bregdetin shqiptar. Një panoramë e tillë e zymtë dhe të dhënat negative kanë nxitur kërkimin e faktorëve që kanë ndikuar te kjo situatë. Një ndër faktorët kryesorë qē përmendet më së shpeshti janë çmimet e kripura, që kanë pësuar rritje të ndjeshme.
E sikur e gjithë kjo të mos mjaftonte, krahas infrastrukturës së keqe rrugore dhe ajrore, sezoni i sivjetshëm po dëshmon se Mali i Zi ka probleme të theksuara edhe me infrastrukturën energjetike. Disa lagje të Ulqinit dhe qytete në bregdetin e Malit të Zi kanë probleme të vazhdueshme me rrymën elektrike. Ka ndodhur, bile, që edhe objektet me rëndësi strategjike, siç është aeroporti në Tivat, të ketë ndërprerje të energjisë elektrike, gjë që është e pakonceptueshme për një vend turistik.
Ulqini, qytetet e tjera bregdetare dhe disa qytete në veri, të njohur për turizmin dimëror, por edhe Mali i Zi si vend e kanë të lidhur ekonominë e tyre kryekëput me turizmin. Por në mungesë të zbatimit të një strategjie të zhvillimit të turizmit, ai vazhdon të zhvillohet në mënyrë stihike. Të gjithë e kanë gojën plot me nevojën e zhvillimit të turizmit të qëndrueshëm, por ajo që ndodh në realitet e përgënjeshtron këtë. Jemi dëshmitarë se me turizëm merret kushdo, shumë prej të cilëve të pakualifikuar, nga viti në vit rritet numri i njësive akomoduese saqë askush nuk është në gjendje të thotë numrin e saktë të tyre etj.
Duke qenë se turizmi është i lidhur ngushtë edhe me fusha të tjera, rrjedha e deritashme e sezonit turistik veror ka pasur efekt negativ sidomos në fushën e bujqësisë, ku prodhuesit ankohen se janë të detyruar t’i shesin produktet e tyre me çmime të ulëta e ndonjëherë edhe nën koston e prodhimit. Një sezon i dobët apo dështimi i një sezoni turistik ka pasoja të shumta për ekonomitë familjare, bizneset dhe në përgjithësi për ekonominë e Malit të Zi. Prandaj shpresat mbeten që gushti të jetë më i mirë, edhe pse ai nuk mund të kompensojë kurrsesi efektet negative të deritashme kur dihet mirë se sezoni turistik edhe ashtu zgjat shkurt, vetëm dy muaj.