A e dini që numri 9 jep edhe kodin e krijimit hyjnor të njeriut në barkun e nënës në faza?!
Nëse keni problem për të kuptuar provimin e anatomisë njerëzore në mjekësi, atëherë u tregon vetë numri 9. Nganjëherë arti vjen përmes intuitës sonë artistike dhe jep kodin hyjnor që fle te miti i krijimit pellazgjik: nga një mashkull dhe një femër përmes kërcimit tradicional duke zbuluar kodin numerik të lojës – kërcimit mashkull femër apo: gjarpri Ofeon dhe femra Orinome, apo të një mashkulli që ngrohu vezën për të lindur një njeri.
Medito dhe krahaso këto dy fotografi – të shikuara nga prizmi i lojës së parë mitike-pellazge dhe të vetë ADN-së, zinxhirit të jetës, realizuar artistikisht dhe mundohu që ky përshkrim të fillojë nga tingujt e një tupani që vazhdimisht bie?!A mos është procesi i tillë-vetë kodi i ruajtur folklorik i krijimit të embrionit në barkun e nënës. Pra, një simbolikë e thjeshtë mitike shqiptare e cila na e ofron vallen (ritin folklorik shqiptar), besimin dhe vetë shkencën me mitin pellazgjik për parakrijimin–fat dhe njeriun çift. Krijimin që ruhet në AND-në tonë e cila u krijua në ujë në mitrën e nënës. Kur e di kodin folklorik të Rumisë, i zotëron me të lindur të gjitha dijet.
Simbolika shqipe e numrit 9
Ajo që zbërthen të gjitha kodet e fshehura të dijes shqiptare është “anatomia njerëzore” e formimit të embrionit njerëzor brenda 9 muajve. Për të kuptuar këtë mrekulli të përsosur të numrit 9, që e kupton vetëm një gjuha shqipe, kurse bota e mohon, shërben edhe vetë tabela e dekoduar nga shqipja e Rumisë që flet mjaftueshëm.
Për fund vëre kuptimin simbolik të numrit 9 të jetës (fetusit):
1njësh-nji isht 2dyshi-dy isht
3* treshi-tre isht
4* katra-ka tre (shin) brenda
5* pesa-pesha (një fetus i sapo krijuar shihet se ka pes(h)ën e formuar–dorën (gjymtyrët) e Zotit, dorën me 5 gishta, që tashmë shihet qartë në barkun e (9) nënës..?!
6* gjashta-gja+a+sht–fiton ashtin, gjaja gjall asht në dialekt
7* shtata–shtat a(asht )
8* teta–teta(n)–pra në muajin e teta(n) i tëri–dallohet me trup edhe me kokë si te 8ta 9 nana- nënta–del nga nën ; shkëputet nga amësia dhe ka kercyllin–kërthizën, apo vrimën e zezë që e ka çdo qenie organike pasi shkëputet nga tërësia-Universi; shih energjinë e fjalës “kerthizë”, ku kerth është grup tingulli KOD del se formon si fjalë edhe emrin kercyll-në dialekt nga kerc+ yll?! Duke dëshmuar mbi parimin simbolik të Petro Zheit që është kërcim nga ylli-pra kercylli=kerce-i nga YLLI-fillimisht dhe na dha një kercyll, apo simbolin e amësisë si një vrimë e zezë në Univers; shih se si edhe delta…(del+ta(n) nga kërthiza që pritet dhe krijon një krijesë të re. Çdo gjë-krijim ka nënën-kërthizën e vet nga ku u shkëput nga amësia-nga 9, e cila del se edhe në këngë qenkësh ciklike.
10*- dha të tan… përsëritje në pa kufi në hapësirën boshe të- um-Univers-pas njëshit (1) zë+ më+ra (ZERO): Pra, çdo gjë pas nënës (9) është veçse një shumëzim i krijimit në cikle të Zeros= E+ROS, por duke vazhduar progresionin matematik dhe gjeometrik të krijimit të ri në zero (O) e një ZERO=zë ra…?!Prandaj Gaçe vazhdon se numri një NJISHI, si numër që është lart në univers, poshtë tij i bie që është vetëm një emër-me dijen për(dyshin) dyshimin-ekzistimin e qëllimit për t’u bashkuar si dije–mendim dhe me këtë formoi numerikisht- të RENË-trenë (Treshin)-shih Rea tashti mund të jetë shumë çka simbolikisht-pra edhe rea(reja) e shiut që del në qiell si një energji që tashti kapet nga syri, tashmë njëshi (një është- energjia), e padukshme e bashkuar me dijen, e padukshme numerikisht bëhet 2 dysh=dy është; kupto mendim që dallon “dan- ndan” di+ell “- dyshon, dysheme etj. Pra njishi me dyshin-dijen , krijojnë di(ellin), n-dajnë…dhe së bashku krijonë të Renë, sepse në fjalën tresh ke të renë apo 3-shin-thjesht do të thotë NJISH (1) njiisht, DYSH (dije isht) dhe 3 (tre ish-t). Në vazhdim të këtij interpretimi, ne kemi për të shtuar se ky numër (3) është vetë T/reja+e REJA, që mëson kisha…si trini-tet. Ndërsa simbolika e tillë njihet edhe nga shqipja nën Rumi (nën Rumi, kështu quhet vetë e reja e shtëpisë; nusja e Re në familje. Vetë emri nuse ka kuptimin mitik të femrës së detit, vetë Afërditës mitike e cila lindi papritmas nga shkuma e detit kur djali vrau babain e vet në mit, apo Urani vrau Kronosin, dhe nga fara e tij, pasi u bashkua me ujë Deti, formoi–lindi perëndeshën Afërditë…?!Shih pra Afërdita (femra) ka në vete kompleksin si energji e dalë nga vrasja e babait nga djali sipas mitit…?!
Shih çfarë marrëzish, shpifsa e falsifikatorë janë serbët kur thonë se shqiptarët (ulqinakët ) nuk kanë fare fjalor detarie, e ne del të jemi vetë deti, sepse perëndesha jonë Afërditë, sipas mitit, qenkësh krijuar nga shkuma e detit…?!Dhe se vetë Teti–Tea *feja apo edhe Sea në etimologjinë e shqipes dalin nga TETI –Nëna e Akil Hyjnorit. Ndërsa po të vazhdojmë interpretimin mitik simbolik me procesin e krijimit numerik, nga bashkimi–dëshira e ndërzimit të 3 numrave të parë, prodhon kalimin nga bota eterike e padukshme në të dukshmen, që tashmë kapet, jo vetëm nga mendja- logjika, por prodhon edhe kapje shqisore – vizuale të asaj që gjendet në boshtin numerik të shenjtë si KRYQ, apo të numrit katër-që shihet dhe në vete ka kuptimin fonetik të emrit 4, sepse ka treshin nga farëzimi dhe ku pa pritur hyri gjysma e 8-tës që është katra, apo ka treshin me të renë që hyri-SHPIRTIN. Pra emri i katrës thotë që ky numër ka 3-shin në fakt ka të renë (të renë)-pra formën e re; të katërtin–shpirtin (kujto një fetus në barkun e nënës që sapo ka marrë shpirt (të renë= erën) nga njëshi, bëhet 4 dhe 4 është kryqi=dheu, uji, zjarri+shpirti. Shih atë të Zotit që thotë: BËHU, dhe bashkohet me dëshirën (mendimin) dhe krijon të Renë), pastaj në faza vjen 5 (pesa= pesha) apo pe+e+ sha. Pesa e formuar në barkun e nënës në muajin e 5 (peshës), një fetus peshon dhe në ezoterizëm 5 është vetë Zoti që i di të gjitha…Prandaj në shenjë të dijes absolute kemi notimin me 5-së–i di të gjitha dijet (me pesa)…?!Dhe kjo pesë (peshë) nga Zoti u bë gjashtë=gja(gë), gja(ll)asht. Më pasGaçe krijoi shtatën (shtatin) që pritet të formohet i tëri në mujain e radhës që fitoi emrin 8-a=tetasht, apo i” tani” ose në dialektin e Rumisë do të thotë edhe tetan= TET+A (të tërët), pra teta ose edhe Toto (i gjithi), ku një 3 që në muajin e tretë ishte sipas neve vetëm gjysma e pjesës së parë të 8-pra shpirti i rënë- tashti me tetën plotësohet i tëri, sepse në këtë muaj ka përfunduar mishërimi i mendimit të nisur në boshtin numerik në të 4 dimensionet duke u plotësuar në çdo 3 %, ku përfundon krijimin në numrin simbolik në 33%-në muajin e NANËS (nënës)=nan në dialekt, që pastaj kalon përsëri në dorë të Zotit. Për një kohë të caktuar e me kohë të matur-limituar=le+i mitur…?!!Këtu kur përmendin 9 nanën, nuk duhet lënë pa sjellë nëpër kokë edhe perëndeshën Sumere NANA; ANANA=është nëna?! Sepse llogaritet që ne në pas rënies në tokë nga Parajsa, të na jenë bërë edhe ndërhyrje në kodin gjenetik nga Anunakët–një civilizim i arritur nga planeti Nibirus, pasi ai ishte bërë i pa banueshëm. Zakonisht tek numri 8 kemi figurën e njeriut e ku pjesa e poshtme (rrethit) të tetës duhet të jetë më e madhe, sepse simbolizon trupin, kurse rrethi mbi të poshtmin-lart… toto–(teta) duhet të jetë pakëz më e vogël, sepse shënon vetë kreun–kokën e nirit (ni të riut)…toto te tanën.
Pra, numrat bazë deri në dhjetë nuk del të jenë arabë por shqiptarë, pasi shpjegojnë origjinën e krijmit të njeriut nga uji dhe fazat zhvillimit të tij në barkun e Nënës. Numrat arabë janë në dukje krejt ndryshe dhe nuk hetohet që të kenë një origjinë të shpjegueshme në gjuhën arabe ashtu si në shqip. Nga ana tjetër, për kohën kur u shfaq Kurani, në te thuhet se si ata–arabët, ishin idhujtar dhe analfabetë. Pra kur përmendet emri analfabet tërhiqet vërejtja se duhen kuptuar analfabetët. SURJA El –Xhumu a. ajeti 2. Është Ai që u solli analfabetëve një të dërguar nga gjiri i tyre. Me analfabet nënkuptohen arabët si ata që dinin shkrim si dhe ata që nuk dinin. E numrat arab nuk kanë formën e këtyre numrave që të mësojnë anatominë e krijimit të njeriut shqip, por janë ndryshe. Ndërsa, po të analizoni shqip rrënjën e fjalës–latine Fetus është barazi me dijen fe+tu, ist= fe+këtu+isht, sepse që në bark të nënës atij i jepet dija për Zot dhe fillon e formohet me organe që do të i përdorë kur të vijë në jetë.
Ja se si duken numrat arabë që arabët i quajnë numra arabë?! Po si të shpjegohet kjo?! A mos kemi të bëjmë edhe këtu në dëm të shqiptarëve. Shih vetë fjalën NUMËR, Gaçe e lidhë me fjalën–fjalinë gegërishte që u rrudh në një fjalë si dije dhe ka kuptimin e tingullit-fjalës-dritës që ranë UM. Pra, Në+um+ra një U. Po të shikoni vendin në aparatin gojë se ku formohet, na del se ajo është poshtë saj dhe është një përthyerje e asaj fjal e(energjie-drite–e pa fillim dhe e pa mbarim që nga OJa–lart, ra poshtë në Um dhe dha fjalën LUMË–pra leu në um… Prej këtu kemi shprehjen lum e lum për Te të Lumin etj. Prej këtu edhe gjithë emrat e Ilirisë bartin rrënjën dritë, sepse drita e shenjtë ishte ajo që la dritën. Shih Dri, Drina, Drava, Drim, Drilon, Vardar, etj. Për të përfunduar, krahaso një xhubletë malësoreje dhe një këmbanë kishe. Jo rastësisht kanë formën UM. Si duket edhe njëra edhe tjetra kapin tingullin OM të Universit, i cili kur bjen poshtë në komunikim kapet si tingulli UM nga OM-lart..?!
Ndoshta nuk është e tepërt të thuhet se mbi këto baza edhe indianët në simbolikën e vetë e kishin lopën kafshë të shenjtë, sepse ashtu si një këmbanë kish –ose xhubletë malësoreje, arrijnë e kapin frekuencat e energjisë kozmike po të na vijnë si këmbana kishe. Ashtu supozohet se edhe lopa është e shenjtë, sepse na jep të përthyer së prapthi tingullin e Universit të përmbysur që atje lart është një OM–omega dhe alfa–i fundit dhe i fillimit që lopa e bën UM… Çdo gjë u vodh nga ne, pra edhe vetë shkrimi qirilik në këtë këmbanë kishe, që në fakt cirili është në anagramë Ilirik. Ashtu si dhe emri i shenjtorit serb Metodi që nuk kanë ekzistuar shenjtorë serbë me këta emra, sepse METODI dmth së prapthi si mendim=IDOTEM= barazi me fjalën FE dhe cirili=Barazi ILIRE. Pra ai që tha METODI e CIRILI thanë në fakt në anagramë IDOTEM ILIRI, që shqip deshifrohet FEJA ILIRE që neve po e zëvendësojmë me fjalën BESIMI I VJETËR SHQIPTAR. Ndërsa një ilir është vetë veshja e një gege, ku qelesja e bardhë e tij i bie, sipas neve, të jetë koka e gjarprit, kurse dizajni i tirqeve imitim i vetë gjarprit në realitet.