Qeniet njerëzore kanë një kuriozitet të natyrshëm për gjërat që nuk mund t’i shpjegojnë, dhe shumë gjëra që bëri njerëzimi u shtynë nga kjo nevojë për njohuri. Ndër të tjera, njerëzit mund ta dallojnë veten nga kafshët, sepse ata janë në gjendje të transmetojnë informacion të dobishëm te njerëzit e tjerë, dhe interneti është një nga mënyrat më të shpejta për ta bërë këtë. Kur kemi vështirësi me një problem, ne jemi kuriozë për të gjetur një zgjidhje për të. Ndërsa kreativiteti është aftësia për të gjetur mënyra të reja dhe të papritura për të zgjidhur problemet tona. Nëse kemi gjithmonë një mënyrë më të shpejtë (internetin) për të zgjidhur problemet, kreativiteti nuk është më i nevojshëm, përveç nëse gjejmë një problem, zgjidhja e të cilit nuk është në internet.
Ne mund të kërkojmë fakte në smartphone tona nga kudo dhe në çdo kohë. Ne gjithashtu e dimë se informacioni është atje, edhe nëse nuk e kërkojmë atë. Biseda lulëzon me spekulimet rreth fakteve, shfaqjen e njohurive dhe ndarjen e informacionit: rezultatet e medaljeve olimpike, emri i atij aktori në seriali law & order , sa kohë duhet për të arritur në hënë, si të gatuajmë sipas mënyrës indiane etj. Nuk ka nevojë për të spekuluar thjesht hapi websitin dhe kërkojmë në internet . A do të na shuajë interneti përfundimisht kureshtjen, një pretendim i bërë tashmë për zakonet e brezit Y?
Ajo që unë mendoj se interneti ju fton të eksploroni gjërat, është në kërkimin tuaj për njohuritë që dëshironi. Ne duhet të drejtojmë argëtimin tonë dhe të formësojmë egon tonë që të kemi pak motivim për t’u zhytur në njohuri, në vend që të jemi rob të egos së verbër, duke shijuar mënyrat e tij dembele për të bërë një jetë të padisiplinuar. Ne si adoleshentë jemi jashtëzakonisht të prekur nga shpërqendrimet e ofruara nga interneti përmes faqeve të gabuara, reklamave, postimeve në mediat sociale dhe fantazisë sonë fëmijërore për jetën
Ajo që unë mendoj se interneti ju fton të eksploroni gjërat, është në kërkimin tuaj për njohuritë që dëshironi. Ne duhet të drejtojmë argëtimin tonë dhe të formësojmë egon tonë që të kemi pak motivim për t’u zhytur në njohuri, në vend që të jemi robër të egos së verbër, duke shijuar mënyrat e tij dembele për të bërë një jetë të padisiplinuar. Ne si adoleshentë jemi jashtëzakonisht të prekur nga shpërqendrimet e ofruara nga interneti përmes faqeve të gabuara, reklamave, postimeve në mediat sociale dhe fantazisë sonë fëmijërore për jetën.
Pra, disa do të argumentonin se ne po krijojmë një brez robotik, kontakti kryesor social i të cilit është një i bazuar në ueb dhe që po humbasin aftësinë për të folur dhe për t’u marrë me të tjerët ballë për ballë. Të tjerë do të argumentonin se interneti është enciklopedia më e madhe, më gjithëpërfshirëse, e njohur ndonjëherë për njeriun. Ka informacion të mjaftueshëm për t’u bërë ekspert në pothuajse çdo temë. Interneti nuk po bën që njerëzve t’ua dëmtojnë trurin; në fakt, duhet të jetë e kundërta. Duhet të krijojë një brez të ri tepër të ditur dhe të aftë.
Pra, cila është përgjigja? A e mbyllim energjinë kompjuterëve tanë dhe a e heqim telefonin inteligjent larg nesh? Le ta përdorin internetin si mjet dhe burim dhe t’i inkurajojmë të shkojnë në një muze, teatër, në vend të Facebook dhe Twitter, të paktën disa herë. Në vend që t’i merrni të gjitha gati, provoni për të bërë gjëra ose eksploruar vetë pa i kërkuar menjëherë në internet. Lini vetes hapësirë për imagjinatën tuaj . . Nxitini vetën që të keni biseda reale me miqtë (jo vetëm mesazhe) dhe ndërveprime të tjera sociale ballë për ballë. Atëherë, ne do të kemi mundësinë më të mirë për të siguruar që brezi i ardhshëm të jetë gjithashtu një brez krijues.