Dhe sërish mbetemi në Itali, përkatësisht në Manarola e Cinque Terre. Si çdo herë po ju sjellim fillimisht detaje të përgjithshme rreth vendit.
Cinque Terre përmendet në dokumentet që datojnë në shekullin e 11-të. Monterosso dhe Vernazza u vendosën fillimisht dhe fshatrat e tjerë u rritën më vonë, ndërsa ishin brenda territorit të Republikës së Gjenovës. Në shekullin e 16-të, banorët përforcuan kalatë ekzistuese dhe ndërtuan kulla të reja mbrojtëse për të mbrojtur popullsinë nga sulmet e turqve.
Bombardimet dhe luftimet gjatë Luftës së Dytë Botërore shkaktuan dëme të mëdha në Cinque Terre. Hekurudha çoi në migrim nga zona dhe një rënie në industritë tradicionale derisa rritja e turizmit nga vitet 1970 e tutje solli njëfarë prosperiteti.
Kulturat mbizotëruese në zonë kanë qenë rrushi dhe ulliri. Disa peshkatarë ishin të vendosur në Monterosso, por vilat e peshkatarëve të pikturuar me kënaqësi të zonës u konceptuan në fund të viteve 1970 si një atraksion turistik. Për shkak të pasurive të jashtëzakonshme kulturore dhe ekologjike, UNESCO shtoi Cinque Terre në listën e saj të vendeve të trashëgimisë botërore në 1997. Më 25 tetor 2011, shiu i rrëmbyeshëm shkaktoi përmbytje dhe rrëshqitje balte në Cinque Terre. Nëntë njerëz u vranë dhe fshatrat u dëmtuan rëndë, veçanërisht Vernazza dhe Monterosso al Mare. Ngjarja e reshjeve të dendura u favorizua nga kriza e kultivimit tradicional dhe më pak fitimprurës të peizazheve me tarraca, e cila gjashtëdhjetë vjet më parë filloi një rënie progresive dhe reduktim të mirëmbajtjes.
Manarola, e ndërtuar mbi një shkëmb të lartë 70 metra mbi nivelin e detit, është një nga fshatrat më simpatikë dhe romantikë të Cinque Terre. Porti i vogël përmban një rampë me varkë, një shesh të vogël dhe shtëpi piktoreske shumëngjyrëshe përballë detit.
Ju mund të shijoni drekën në një nga restorantet e peshkut, të hani një akullore, të pini një aperol ose kafe italiane në sheshin e vogël pranë portit. Zona e portit është e mbushur me varka shumëngjyrëshe me vozitje dhe bëhet pika kryesore e banjave diellore dhe e notit të fshatit nga mëngjesi deri në muzg. Në fakt, ky është vendi i përsosur për të kaluar një ditë dembele duke bërë not, rrezitur në diell dhe duke parë njerëzit që kërcejnë nga shkëmbinjtë.
Përgjatë rrugës kryesore varkat tërhiqen në tokë të thatë sa herë që deti është i trazuar. Fshati është i gjithi ulje-ngritje, me rrugicat e ngushta të pjerrëta, që të çojnë në det.
Manarola një parajsë e vogël, perlë e fshehtë e Italisë e cila patjetër nuk duhet të mungojë në listën tuaj të udhëtimeve.
Donika Lulgjuraj