Duhet theksuar se në mbarë botën e qytetëruar poetët, artistët dhe shkrimtarët janë ndërgjegjja, zemra dhe shpirti i kombit të vet. Mbrojtës të këtyre mendjeve të ndritura në nevojë do të duhej të jenë në radhë të parë institucionet e kulturës dhe artit. Mjerisht, kështu nuk është tek ne. Krijuesit në shoqërinë tonë të sotme nuk respektohen dhe nuk mbështeten as përafërsisht ashtu siç e meritojnë. Shteti do të duhej të bëjë më shumë seç bën për njerëzit e dalluar të kulturës, të cilët nga krijimtaria e tyre nuk mund të jetojnë një jetë normale
Gjekë Gjonaj
Të jesh poet ose shkrimtar sot është një sfidë vetjake, sepse Mali i Zi është vend i vogël me një numër të kufizuar lexuesish, ku edhe shkrimtari më i suksesshëm nuk merr shumë të ardhura. Po, cila është sfida ? Sfida është varfëria që duhet ta përballojnë vetë. Kjo ka lidhje me egoizmin e tyre për të shkruar, për t’ju përkushtuar diçkaje, që nuk të jep para, por që atyre dhe familjes së tyre u imponon një jetë të vështirë dhe modeste.
Më gjerësisht mund ta lexoni në numrin “756” të revistës Koha Javore