Ne të cilët kemi pasur fat të jetojmë dhe të punojmë në hoteleri, në kohët e arta të turizmit tonë, kujtojmë me nostalgji të madhe qëndrimin, elegancën dhe veshjen e një kamerieri me rroba të bardha. Kravata ose fjongoja (“leptir mashna”), sjellja dhe buzëqeshja e tyre, si nxënës në shkollën e mesme, pastaj edhe si kamerierë, kanë qenë një pjesë e bukur e imazhit në fillimet e turizmit tonë. Me qëndrimin dhe sjelljen e tyre, ata kanë krijuar një imazh të veçantë dhe kanë lënë mbresa të jashtëzakonshme te mysafirët e huaj.
Mirëpo luftërat e tmerrshme të viteve ’90 të shekullit të kaluar, pastaj edhe tranzicioni i shoqërisë kanë bërë që shumë kamerierë dhe personeli tjetër i hotelerisë të mbesë pa punë, të shesë cigare nëpër kioska apo të hapin ndërmarrje të vogla në tregti, ose siç ndodhi me Metin, i cili hapi një servis për automjete. Kështu që automjetet e vjetra dhe nevoja për riparimin e tyre sot shpesh na çojnë në servisin ”Meto“. Pronari i tij, Mehmet – Meto Meqikukiqi, ju pret me buzëqeshje dhe gjithmonë ju ndihmon. Këtu gjeni mjetet për riparim dhe pjesët për makinën tuaj.
Më kujtohet që Meto Meqikukiqi si nxënës në shkollën e mesme, pastaj më vonë mbi 20 vite si kamerier në hotelin “Albatros”, ishte si i gjithë personeli në turizmin e asaj kohe, një pjesë e këtij imazhi që ka qenë pa dyshim pjesa më e bukur, në veçanti e këtij hoteli në mesin e pishave, me pamje në det deri te horizonti i largët. Shumë qytetarë të qytetit tonë të bukur nuk e dinë se edhe ky njeri i vyeshëm, dikur ishte një kamerier me nam i hotelerisë dhe turizmit tonë. Prandaj edhe për këtë veti, personeli i hotelit “Albatros”, pjesë e të cilit ka qenë edhe Meti, kanë pasur një imazh të veçantë në hotelerinë e qytetit tonë, posaçërisht nën patronazhin e drejtorit të famshëm Filip Martinoviqit, por edhe udhëheqësve të tjerë – Ruzhdo Karamanagës dhe Refik Mollabeqirit.
Meti thekson se në punën e tij në hotelin “Albatros” ka pasur një ndikim të fuqishëm shefi dhe mësuesi i hotelerisë dhe gastronomisë, i ndjeri Osman Cungu, për të cilin ka pasur respekt të veçantë. Edhe më vonë, kur Osmani ka ndërruar jetë, Meti nuk e ka harruar Osman Cungun dhe me një pietet të veçantë flet për të.
“Osman Cungu ka qenë dhe ka mbetur në kujtesën time përgjithmonë si një njeri dhe një gastronom me virtyte të larta njerëzore dhe profesionale. Osmani ishte një sinonim në hotelerinë e Ulqinit, veçmas në gastronominë tonë. Pavarësisht se nuk është më në mesin tonë pasi që ka ndërruar jetë para disa viteve, emri dhe vepra e tij kanë mbetur përgjithmonë të shkruara me shkronja të arta në majën e piramidës së hotelerisë së hotelit ‘Albatros’. Për mua ka qenë një mjeshtër me nam në hotelerinë tonë”, thekson Meti.
Osman Cungu, Pjetër Deliqi dhe Rami ende edhe sot përmenden si pedagogë dhe mjeshtër me nam në çdo vend, në qytetin tonë të bukur, në veçanti kur përmendet personeli i hotelit “Albatros” në kohët e arta të turizmit tonë. Mirëpo, koha e tranzicionit ka bërë që Meti si shumë të tjerë punën në hotel ta zëvendësojë me punën private si automekanik, me të cilën merret edhe sot. Sot ai është një mekanik me përvojë të madhe. Kurse unë, si mësimdhënësi i tij i gjuhës gjermane në shkollën e mesme, tash një kohë të gjatë mendoj ta shkruaj një portret të shkurtër për Metin, pasi që ai tash merret si automekanik në servisin e tij dhe shumë nga ne, të cilët kemi automjete të vjetra, kemi shumë nevojë për ndihmën e tij. Shkolla e mesme ishte koha e formimit të këtij njeriu kaq të mirë të qytetit tonë.
Koha e tranzicionit ka ndikuar shumë që Meti t’i kthehet dashurisë së madhe të rinisë – automobilave. Në fillim ka punuar si mekanik në një hapësirë të shtëpisë së tij, kurse sot ka një objekt modern për servis.
T’i kthehem pak përsëri turizmit, ku Meti ka filluar rrugëtimin e tij. Mendoj se ai pa dyshim meriton një vend të veçantë në turizmin tonë, në veçanti në kohën e fillimeve të turizmit në Ulqin dhe në Mal të Zi. Ne ulqinakët atë kohë e quajmë “koha e artë e turizmit tonë” pasi që pas saj vijoi rënia, e cila vërehet ende edhe sot në çdo hap, pavarësisht se kanë kaluar shumë vite. Ndërtimi masiv, pa masë dhe në çdo hap, mijëra shtretër më shumë dhe betonimi i bregut të detit dhe tokës në çdo hap, kanë sjellë edhe turizmin masiv, i cili është larg turizmit që ka qenë i planifikuar në mendjet tona, duke kujtuar kohët kur ka pasur më tepër cilësi sesa sasi apo më tepër kualitet sesa kuantitet. Mirëpo te ne, thekson edhe Meti, pas kohës së tranzicionit koha nuk shkon përpara, kështu që lëvizjet turistike fituan një drejtim të gabuar dhe shumë gjëra filluan të ecin mbrapa. Për ne të cilët e njohim dhe kemi punuar në turizëm, e dinim se shifra mbi njëqind mijë shtretër nuk mund të sjellë cilësi të lartë. Prandaj ne sot flasim me nostalgji të madhe për kohët e kaluara, deri në vitet ‘90 të shekullit të kaluar.
“Koha e tranzicionit më ka bërë edhe mua që ta ndërroj profesionin. Nuk kam gabuar, pasi që tash punoj punën të cilën gjithmonë e kam pasur në fantazinë time. Kam disa mjeshtër të cilët punojnë në servisin tim, ku veçoj Marjanin i cili vite me radhë është mjeshtri në të cilin gjithmonë mund të mbështetem. Natyrisht edhe djali im është këtu si dora ime e djathtë. Jam i kënaqur me sjelljen dhe punën e tij”, shprehet Meti.
Po e përsëris mendimin tim, që e shënoj dhe ua lë gjithmonë si mesazh të gjithë atyre të cilët i lexojnë shkrimet e mia. Është mirë që edhe gjeneratat e sotme të njihen me këta njerëz, të cilët kanë lënë gjurmë në qytetin tonë në shekullin e kaluar. Edhe Meti i takon këtij grupi të punëtorëve të turizmit tonë të dikurshëm. Shumë qytetarë të nderuar të qytetit tonë të bukur si edhe shumë mysafirë të cilët i kalojnë pushimet te ne, por edhe shumë miq, shokë e të njohur të tij, duhet ta dinë se edhe Meti ka lënë gjurmë edhe në hoteleri te ne. Përpos tjerash, kur e takon Metin njihesh më mirë me personalitetin e këtij mjeshtri të gjithanshëm, i cili për çdo njeri që kërkon ndihmë ka gjithmonë përgjigje pozitive dhe është i gatshëm ta ndihmojë.
Mendoj që dikur, kur të ndërrojë sistemi i vlerave në shoqërinë tonë në përgjithësi, shumë prej atyre që kanë dhënë kontribut do ta gëzojnë vendin e merituar në shoqërinë tonë dhe trashëgiminë e qytetit të Ulqinit. Edhe Meti, pa dyshim, meriton një vend të posaçëm, jo vetëm në hotelerinë tonë, por duke vlerësuar punën në servisin e tij, edhe në shoqërinë tonë në përgjithësi.